काहितरी वेगळ करायचय........

पाणवठा जरी गढुळ असला तरीकाहितरी वेगळ करायचय........ढगातुन थेंबाच्या सोबत बरसायचयपुन्हा पाणवठयात येवून नहायचय.
काहितरी वेगळ करायचय........आसमंतात वा-यासारख झाडांना झोंबायचायपानांच्या जाळीवर बसुन उडायचयमिटलेल्या श्वासांना आताअस्तित्वातात आणायचय.
काहितरी वेगळ करायचय........स्वप्नांच्या देशात भटकायचयप्रयोगानिशी शोधायचयभवनेच्या पंखात बळ घेऊनपुन्हा मायदेशी परतायचय.
काहितरी वेगळ करायचय........चिखलातल्या कमळाला फुलवायचयसुकलेल्या फुलांना जगवायचयमाती रुक्ष असलि तरीमातीतल्या माणसांसाठी जगायचय.
काहितरी वेगळ करायचय........एक स्वप्न उराशी बाळगायचयकाहि वेगळ करता नाहि आलं तरिमाणसातल्या माणूसकीला मात्र जपायचय...................

तुझ्या आठवनिनी पापणी ओली केली ...

कुठुन तरी मनात माझ्या तुझी आठवण आली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ... ॥१॥

आठवण तुझी नसानसांना धक्का देउन जाते,
मन कधी प्रेमाचे कधी विरहाचे गीत गाते,
रोजच्यासारखीच आठवण तुझी नवीन वाटून आली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥२॥

वारा तुझा स्पर्श बनून जवळ येतो माझ्या,
क्षणात करतो आपल्या सा-या जुन्या आठवनी ताज्या,
वा-यालाही घेउन श्वासावाटे काळजापर्यंत गेली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥३॥

घुसळून टाकलं मनं तिने जसं जमेल तसं,
मलाच सुचेना तिला आता बाहेर काढू कसं,
याच विचारात दिवस गेला, संध्याकाळही झाली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥३॥

संध्याकाळी वाटलं थोडं बरं वाटेल आता,
मित्रांबरोबर बसून थोड्या टाकू म्हटलं टापा,
चौपाटीवर गेल्यावर ती सांज डोळ्यापुढे आली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥३॥

किती पाहशील अंत आता, परतून ये लवकर,
तुलाही ऐकू येत असेल माझ्या मनामधली घरघर,
जाणवतय मला तुझीही अवस्था माझ्यासारखीच झाली,
माझ्या आठवणीने, तुझी सुद्धा पापणी ओली केली ...॥४

EXAM

Syllybus जरा जास्तच आहे
दर वर्षी वाटतो...
Chapters पाहून Passing चा
Problem मनात दाटतो...

तरी lectures चालू राहतात
डोक्यात काही घुसत नहीं....
चित्र-विचित्र figures शिवाय
Board वर काहीच दिसत नाही....

तितक्यात कुठून तरी Function ची
Date जवळ येते...
Sem मधले काही दिवस
नकळत चोरून नेते...

नंतर lecturers Extra घेउन
भरभरा शिकवत राहतात...
Problems Example Theory सांगून
Syllybus लवकर संपवू पाहतात...

पुन्हा हात चालू लागतात...
मन चालत नाही....
सरांशिवाय वर्गामध्ये
कुणीच बोलत नाही...

Lectures संपून Submission चा
सुरु होतो पुन्हा खेळ..
journal Complete करण्यामध्ये
फार फार जातो वेळ...

चक्क डोळ्यांसमोर Syllybus
चुटकी सरशी sampun जातो..
'PL's मध्ये वाचून सुद्धा
Paper काबर सो...सो..च जातो..!!:(

मैत्री

मैत्री म्हणजे सुंदर पहाट

कधीही न हरवणारी दोस्तीची वाट..

आयुष्याला पडलेलं गोड स्वप्नं

सगळी उत्तरं सापडणारा मजेशीर प्रश्न..

फुलणारं हसणारं प्रत्येक फूलं

कधी चुकलं तर सावरणारं पाऊलं

आ�� वडयातून ऊगवणारी रविवारची सकाळ

हवीहवीशी वाटणारी रम्य संध्याकाळ..

मैत्री म्हणजे हवेतला ऊबदार गारवा

अन् जणू दरवळणारा मारवा

अंगावर घ्यावा असा राघवशेला

एकदा घेतला तरी बस्स असा अमृतप्याला...

ऍकत रहावी अशी हरीची बासरी

अस्मानीची असावी जशी एक परी...

मैत्री म्हणजे अत्तराची ईवलीशी कुपी

दु:खावरची हळुवार जादूची झप्पी

मैत्री म्हणजे न दिसणारा हातामधला हात

नेहमीकरता असणारी तुझीचं साथ.....

सोबत रहा तू फक्त.. इतकंचं एक मागणं आहे...

तू असल्यावर अवघं जीवन देखील गाणं आहे.

कथा सुकलेल्या गुलाबाची ....

ही कथा आहे , एका 'त्या'ची , एका 'ति'ची,
आणि , हसरया , खेळत्या , ताज्या , टवटवीत गुलाबाची.

तो तिला पहायचा , आणि सारं जग विसरायचा,
ती सुद्धा त्याला पहायची , पण न पाहिल्यासारखं करायची.
बसमधल्या गर्दीत सुद्धा ती त्याला सहजपणे दिसायची,
बसमधल्या गर्दीत सुद्धा , ती , त्याला दिसेल , असंच बसायची.

कॉलेजमधल्या गलक्यामध्ये त्याला फक्त तिचाच आवाज ऐकू यायचा,चोरट्या नजरेतून तिनं टिपलेल्या त्याच्या नजरेतल्या भावना तिला समजायच्या.

गर्दीतल्या प्रत्येकीच्या चेहऱ्याची जागा तिच्या चेहऱ्यानं घेतली,
ती नसतानाही तिथं , हळूच त्याच्याकडं बघून हसू लागली.

पुरे झालं मौनव्रत , बस्स झालं आता,
तिचाच विचार करून करून भणभणउ लागला माथा.

आणि एक दिवस त्यांना मनाशी पक्का निश्चय केला,
बागेतल्या गुलाबंपैकी एक गुलाब कमी झाला.

हातात गुलाब , मनात निश्चय , आणि छातीत ढोल बडवत तो निघाला,
पण , बंद पडली शब्दांची factory पाहताच समोर तिला.

' माझ्या हातातल्या गुलाबाचा अर्थ तिला उमजेल काय ?
शब्दांविना डोळेच तिला ह्याचा अर्थ समजावतील काय ? '
तिच्या डोळ्यांनी हेरला अर्थ त्याच्या डोळ्यांचा,
पण , शब्द बाहेर पडले , " गुलकंद छान होतो ह्याचा  ! "

त्याचा अर्थ त्याला समजल्यावर शब्दही दचकले,आजूबाजूचे सारे जग पोट धरून हसू लागले.

त्याच्याच शब्दांनी दगा दिला त्याला ,
हातातला गुलाब नाहीसा कधी झाला , समजलंच नाही त्याला.

तो आजही तिला गर्दीत शोधात राहतो,
असली तर दिसते , नसली तर पूर्वीप्रमाणे हळूच हसते

तो मान खाली घालून जातो , समोरून जाताना बागेच्या,
तो दिसताच गुलाब ओरडतात , " गुलकंद छान होतो आमचा ! "

हि कथा होती त्याची , तिची आणि ........
आणि एका हसऱ्या , खेळत्या , पण आता सुकलेल्या , तिच्या पुस्तकात  जपून ठेवलेल्या , गुलाबाची .......

प्रेमभंग

 

१	मला सोडून जाताना तुझ्या मनाला काहीच नाही वाटलं पण माझं मन मात्र ओल्या कागदाप्रमाणं फ़ाटलं.
२	चंद्राला चांदणी प्रिय होती ऊनाला सावली प्रिय होती पोरका झालेल्या राजाला फ़क्त राणीची कमी होती.
३	तुझ्या प्रत्येक आठवणीने होते माझी रोजची पहाट आणि ओलावतात भावनांनी डोळ्यांचे काठ.
४	काय म्हणू मी दोस्तीला गुपीत सारे ठेविले,गोड गोड माझ्याशी बोलून मला मनातून दूर ठेवलेस.
५	तुला पाहिलं की खूप खूप बरं वाटतं क्षणभर जरी दूर गेलीस तरी काळीज तुटून पडतं.
६	तुझ्या घरासामोरचं झाड आता माझ्यासारखं सुकलंय माझं तुझ्यातील अस्तित्व म्हणून आता माझ्या घराकडे झुकलंय.
७	वाटलं होतं सावरशील मला वादळात कोलमडताना माहित नव्ह्तं तूही सोबत सोडशील अंधारात चालताना.......
८	वाटले नव्ह्ते स्वप्नातसुध्दा जुळतील तुझेनि माझे ॠणानुबंध निभवू शकू आपण हे रेशमी प्रेमाचे बंध.
९	तुझ्या पायाची धुळ व्हावं,तुझ्या जीवनात वात होऊन जळत रहावं,दुःखात तुझ्या सहभागी व्हावं एवढंच जीवनातीचं ध्येय.
१०	पोर्णिमेच्या चांदण्याला कुठे स्वतःवा प्रकाश चंद्राला अपुरे पडते आज मोकळे आकाश.
११	मी तुझे नाव वाळूवर लिहिले ते वाहून गेले.मी तुझे नाव हवेवर लिहिले ते उडून गेले.मी तुझे नाव हृदयावर कोरले मला हारअँटॅक आला !
१२	पहाटेची स्वप्न खरी होतात असं म्हणतात आता स्वप्नच पडत नहीत ती पण मला छळतात.
१३	सा-यांसाठी झिजताना मी फ़क्त तुझीच उरणार आहे झिजून जरी गेले तरी मी तुझ्या आठवणीत विरघळणार आहे.
१४	तुझी आठवण आली की मी हसत राहीन या जन्मी मी तुझा झालो नाही तरी पुढ्च्या जन्मी नक्कीच होईन.
१५	तुमच्या सा-यांच्या सहवासात खूप बहरुन जायला होतं,पण क्षणीक त्याच्या आठवणीत खूप विरुन जायाला होतं.
१६	माझ्या प्राणनीय रसिक पाखरा दिलास मला तू प्रेमाचा आसरा कसं काबू करु मी माझ्या मनाला आठवण येते तुझी प्रत्येक क्षणाला.
१७	गेल्या वर्षी भरलेलं तळं ह्या वर्षी कोरडं पडलं म्हणे त्याला एका झ-याने अर्ध्यातच सोडलं होतं.
१८	तूच माझी रुपमती सर्व मैत्रीणींत तूच सौदर्यवती म्हणीन केली मी तुझ्यावर प्रिती कधी बनशील तू माझी सौभाग्यवती ?
१९	विठोबाच्या नगरी आहे चंद्रभागेचा घाट,तिथेच मी पाहीन तिन्ही सांजे तुझी वाट.
२०	तुझ्या डोळ्यात अश्रू येतील असे मी कधीही वागणार नाही कारण तुझ्या अश्रूची किंमत मी कधी चुकवू शकणार नाही.
२१	तुझी प्रीत माझ्यासाठी जीवनाचा अनमोल ठेवा आहे.कधी विरहाचा चटका तर कधी मिलनाचा गारवा आहे.
२२	आयुष्यात खूप काही हवं असतं पण हवं असतं ते मिळत नसतं हव ते मिळालं तरी खूप कमी असतं चांदण्यांनी भरुनसुध्दा आपलं आभाळ रिकामं असतं.
२३	माझ्या नशिबात तू असून माझं नशिब हुकलं असेल माझं प्रेम तुला समजवताना माझं काहीतरी चुकलं असेल.
२४	एकतर्फ़ी प्रेमात भरपूर काही शिकलो ! तुझ्यावर प्रेम केले इथेच थोडा चुकलो !
२५	पूर्णत्वाच्या शोधाला काहीच अर्थ नसतो या इथल्या चंद्रातसुध्दा एखादा डाग असतो.
२६	तुला विसरायचे म्हणजे माझ्या मनाला समजवायचे पण डोळ्यांतून ओघळणा-या अश्रूंना कसे थांबवायचे.
२७	पावसाळा अजून लांब असला तरी चातकाला कुठे त्याचे भान असते. तुटले एखाद्याचे मन तरीही बोलणा-याला कुठे भान असते.
२८	प्रेम म्हणजे गुलाब नव्हे,गुलाबाचं जणू रानच असतं.सुवास धुंद करीत असतो काट्यांचा मात्र भान नसतं !
२९	तुझी वाट पाहताना रात्र अर्धी सरलेली अर्ध्या रात्री माझी ओंजळ नक्षत्रांनी भरलेली.
३०	सहवास चार दिवसांचा वेड लावून गेला जाता जाता डॊळ्यांमध्ये अश्रू ठेवून गेला आयुष्यात नेहमीच तुझी आठवण येत राहील सुखाची किंमत तुझ्याविना अधुरीच राहील.
३१	निराशाच करायचीए होती तर आशा का दाखविकीस ? माझ्या वेड्या मनाला प्रेमाची भाषा का शिकवलीस ?
३२	मुसळधार पावसाला मी जरासुद्धा घाबरत नाही पण तुझा एक आश्रू मात्र दुरुनही पाहवत नाही.
३३	चंद्रापुढे तुझा चेहरा मला नेहमी मोहक भसतो.तू जवळ नसताना मात्र तो चंद्र्ही किती दाहक वाटतो.
३४	प्रेम हे कोणाबरोबरही होतं प्रेमासाठी प्रेत्येकजण रडत असतो.विचार करुन बोट दाखविलं पाहिजे प्रेम हे भाऊ बहीणीचंही असतं.
३५	प्रेमात जरा रागाविल्याशिवाय प्रेमाला गोडी येणार नाही आणि रागावून जरा दूर गेल्याशिवाय त्या भेटीचे महत्व तुला कळणार नाही.
३६	मारली गाठ दोन मनांची आपण तोडण्यासाठी नाही प्रेम केले दोघांनी अर्ध्यावर सोडण्यासाठी नाही.
३७	खूप प्रेम करतो तुझ्यावर नाही विसरणार तुला तुझ्यासाठीच जगणार प्रत्येक दिवसं तुझ्यासाठीच मरणार माझा प्रत्येक श्वास हा फ़क्त तुझेच नाव घेत असणार मरण आले तरी ओठांवर फ़्क्त तुझेच नाव असणार.
३८	प्रेमसुद्धा जीवनासारखं असतं प्रत्येक वळण सोप नसतं प्रत्येक वळणावर आनंदही नसतो पण जगणं आपलं सोडायचं नसतं
३९	आयुष्यात एकदाच तुझ्यावर प्रेम केले पण नशिबानं साथ दिली नाही.वाटा जरी संपल्या तरी दिशा बाकी आहेत.प्रेम संपलं तरी आठवणी ताज्या आहेत.
४०	वा-याशिवाय हालताना झाडाला मोठे कष्ट आहेत तुझ्याशिवाय जगताना जीवन माझे व्यर्थ आहे.
४१	आठवण तुझी येताच उर कसा भरुन येतो कितीही आवरायचं म्हटलं तरी अश्रूंचा पूर भरुन येतो.
४२	दुःखात आनंद शोधताना चूक विसरु नकोस दुस-याशी स्पर्धा करताना स्वतःला विसरु नकोस आयुष्यात सुखी होण्यासाठी दुस-यला दुःख देऊ नकोस.
४३	खरं तर तेलाबरोबर वातीने ही कळायला हवं होतं उशिरा का होईना पण तुला माझं प्रेम कळायला हवं होतं.
४४	पाऊस आधी तुझ्या गावात येऊन मग माझ्या गावात येणार होता पण का कोणास ठाऊक तो मध्येच फ़ाट्यावर वळला होता.
४५	माझ्या हातात हात घेऊन शिकवलंस मला जगायचं कसं ? पण दुस-याच हात हातात घेण्यापूर्वी विसरलीस शिकवायला मरायचं कसं ?
४६	असाच श्वास तोकडा पुन्हा पुन्हा धरायचा असाच जन्म फ़ाटका पुन्हा पुन्हा शिवायचा..
४७	तुझ्या प्रत्येक शब्दाची आठवण माझ्या चांगलीच स्मरणात आहे शक्यता तुला विसरण्याची फ़क्त माझ्या मरणात आहे.
४८	खरं सांगू मला तुला दुखवायचं नव्हतं मी तुझ्यावर प्रेम करतो एवढंच फ़क्त सांगायचं होतं जिच्यावर जीवापाड प्रेम केलं तिच आज परक्यासारखी वागते पण तरी ही मी ही सहन करतो कारण स्वप्नात ती माझ्याशी प्रेमाने वागते.
४९	तुझ्याशिवाय जगणे म्हणजे श्वासाशिवाय जगणं अन तुझ्याशिवाय मरण म्हणजे चितेवाचून जळणं.
५०	प्रेम केलंस माझ्याशी संसार केलास दुस-याशी का आलीस माझ्या ह्रदयाशी आयुष्याभर प्रेम केले असते ना तुझ्याशी.

.........तिच दुःख ............

आजचं तिच दुःख
कोणीच पुसू शकणार नाही
तिच्यात वाहणारा सागर
आज तरी थकणार नाही

तिचा तो अवतारच
सांगत होता
घडलेल्या घटनेला
पाहत होता
हुंदके तिचे आवरण्याचा
प्रयन्त तो करत होता

आधार द्यायला सोबत
होती तिची हि माउली
सावरणार तरी कशी ती
होती तिची ती सावली

थोडेच दिवस घालवले
तिने त्या सावलीसोबत
अजून हातही न लावलेला
आणलेल्या तिच्या बाहुलीसोबत

ओठातून शब्द ऐकण्यासाठी किती आतुर असावी ती
आणि क्षणात अडीच महिन्यात
हातात नसावी ती

खेळ सुरु होण्याआधीच
संपला होता तिचा
नियतीने असा - कसा डाव
मांडला होता तिचा

तिच दुःख हे आज तरी
सावरणार नाही
अथांग वाहणाऱ्या सागराला
आज तरी अडवणार नाही.

एकदा तरी प्रेम करून बघ…

एकदा तरी प्रेम करून बघ…
सगळ काही पाहिल असशीलच मग
एकदा प्रेम करून बघ..
एकटच काय जगायच..?
आयुष्याची दोरी कुणाच्या तरी हातात देऊन बघ..
खुप वेळ असेल तुझ्याकडे..
आयुष्यातील दोन क्षण कुणाला तरी देऊन बघ..
कविता नुसत्याच नाही सुचणार…
त्या साठी तरी एकदा प्रेम करून बघ..
खुप छान वाटत रे..
सर्वात सुंदर भावनेला अनुभवुन बघ…
नुसता तडफातडफी निर्णय घेऊ नकोस..
ह्या गोष्टींचा पण विचार एकदा का होइना करून बघ..
नुसतच काय जगायच..
जिवंतपणी मरण काय असते ते अनुभवुन बघ..
एक जखम स्वतः करून बघ..
स्वताच्या पायावर कुर्हाड़ मारून बघ..
नुसत सुखच काय अनुभवायचे..
दुखाच्या सागरात एक डूबकी मारून बघ..
विरहाच्या तलवारीचे घाव सोसून बघ..
थोड्या जखमा स्वतः करून बघ..
रिकाम काय चालायच..?
आठवणीचे ओझे काय असते ते एकदा पेलुन बघ..
रडत असलेले डोळे लपवत..
एकदा हसण्याचा प्रयत्न करून बघ..
सोपं नसत रे…एकदा रडून बघ..
तुझ्या अश्रुंची चव चाखून बघ..
सांगण्याचा हेतु एवढाच की..
एकदा का होइना प्रेम करून बघ……

हल्लीच्या पोरी मुळी लाजतच नाहीत...

" इश्य..... " म्हणून मन खाली घालतच नाहीत.....
हल्लीच्या पोरी मुळी लाजतच नाहीत,

" नवीन ड्रेस का ? " विचारले तर ह्यांना येतो संशय!!
" नाही रे, जुनाच आहे " म्हणून बदलतात विषय.
नकट्या नाकावर लटका राग दिसतंच नाही,
हल्लीच्या पोरी मुळी लाजतच नाहीत,

मी घाऱ्या डोळांचे कौतिक करावे,
मग तिनेही गालात खुदकन हसावे...
कसलेच काय........ आज काळ गालांना खळ्या त्या कशा पडतच नाहीत....
हल्लीच्या पोरी मुळी लाजतच नाहीत,

उद्या घोड्यावर बसून येईल एखादा उमदा तरुण,
" होशील का माझी राणी" विचारील हातात हात घेऊन....
गोड गोड स्वप्ने यांना आता पडतच नाहीत....
हल्लीच्या पोरी मुळी लाजतच नाहीत,

पोर लग्नाची झाली म्हणून घरी आई- बाप काळजीत,
" माझा नवरा मी केव्हाच शोधलाय " - त्या सांगतात ऐटीत...
घरून होकारासाठी थांबतच नाहीत......
हल्लीच्या पोरी मुळी लाजतच नाहीत........

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास...

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास...
एखाद्या वळणावर माझी वाट पाहणारी
माझ्यासाठी थांबलेली
माझ्या भेटीसाठी आसुसलेली

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास
माझ्यावर प्रेमाचा वर्षाव करणारी
माझे एकाकीपण संपवणारी
माझ्या सुखात सहभागी होणारी
माझे दुखः आपले मानणारी

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास...
मला मी आहे तसेच स्वीकारणारी
मला समजून घेणारी
सावली सारखी सतत
माझ्याबरोबर राहणारी
माझ्या साठीच जगणारी'

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास.......
बऱ्याच वेळा भेटलोही असेनही कदाचित
नजरेतूनच मनातील भावना ओळखणारी
तरी सुद्धा द्विधा (confused) मनस्थितीत असणारी

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास...
ती माझ्या हृदयातील
फक्त तिच्यासाठीच
राखीव ठेवलेली खास
जागा भरणारी

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास...
कदाचित आता ह्या क्षणी
हि कविता वाचत देखील असेल
अन हि कविता वाचून
खुदकन हसून म्हणणारी
अरे वेड्या मीच मीच ती
तुझ्या स्वप्नात येणारी
आणि फक्त तुझ्याच
एका इशार्याची वाट पाहणारी

असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास...
असेल कोणीतरी माझ्याचसाठी खास...

असेलच ना कुठेतरी कोणीतरी माझ्याचसाठी ती एक खास...
तुझ्या शिवाय जगण्याचा विचार आता करतो ....
जीवन इथेच थांबलं बघ माझं आता मरन्याचा विचार करतोे .....
तुझ्या पासून दूर जाताना मन जड़ झाले होते चेहरा हसरा दाखवला तरी डोळे भरून आले होते ..

प्रेम वेलीसारखं असतं,आधार मिळाला की फुलत राहतंपण ते बांडगुळासारखं असलं की मधल्यामध्ये झुलत राहतं ...

प्रेम वेलीसारखं असतं,
आधार मिळाला की फुलत राहतं
पण ते बांडगुळासारखं असलं की
मधल्यामध्ये झुलत राहतं

तिला रडण्यासाठी खांदा हवा होता
त्यालासुद्धा हा अनुभव नवा होता

नुकत्याच झालेल्या प्रेमभंगातून
ती बाहेर येत होती
नकळतपणे त्याला हात धरण्याची
संधीच त्याला देत होती

थांबवायला तिच्या आसवांचा पूर
नेण्यास तिला दुखा:पासून दूर
धीर तिला द्यायला सरसावला तो,
नि हळव्या मनात त्याच्या फुलला प्रेमांकुर
कदाचित नियतीला नव्हतं ते मंजूर...

त्याचं प्रेम तिच्यासाठी होती सहानुभूती
प्रेमात फसण्याची पुन्हा तिला होती भीती
पण तो नव्हता ना इतर सर्वांसारखा
त्याच्या मनात होती फक्त आपुलकीची प्रीती

तिच्यासाठी तो होता फक्त चांगला मित्र
त्याला कसा बनवायचा आयुष्याचा जोडीदार?
आयुष्याचं असंच थोडी रंगतं चित्र, आणि
नुसतंच प्रेम असून थोडीच भागतं यार...

आता ताकही फुंकून प्यायची वेळ होती...
खरं प्रेम,, शेवटचं कुणी केलं ते आठव
आजकाल असं काही होत नसतं रे
आता फक्त असतं 'प्रक्टिकल लव'

तुझ्या संगे सुख-दुख: वाटीन मी
पण त्यात आहे एक छोटासा झोल,
चंद्र ता-यांच्या गप्पात मला नाही रस
तू घर कधी घेणार ते आधी बोल

त्यानेही मग समजावले मनाला
हा तर आहे काही भलताच गेम
कळतच नाही, प्रेमातला व्यवहार
की हे व्यवहारातलं प्रेम...