जायबंदी पाखरू ते वेडे
फडफड कळीस सोसेना
परी विह्वळले ग पाखरू
कळीच खुलता खुलेना
तगमग त्या जीवाची
कळीस काही उमजेना
मुक्यापरी मिटुनी जाई
कळीच खुलता खुलेना
नाजूक कोवळ्या देठाला
नाजूकता कशी वळेना
रंगुनी गेली पाकळी परी
कळीच खुलता खुलेना
देवूनी तिज मायउबारा
पाखरू ढाळे आसवांना
दवबिंदू तो हिरमुसला
कळीच खुलता खुलेना
केली आर्जवता पाखराने
आळवूनि सूर्यकिरणांना
गंध शिवुनी गेला कळीला
कळीस दरवळ सापडेना
पाकळी पाकळी उमलली
पाखरास पारावार उरेना
खुलुनी खुलली कळी परी
कळीस दरवळ सापडेना
पाहता खुलत्या कळीला
जायबंदी पंखात उरेना
शोधूनी देण्या गंध तिला
पाखरू झेपले रानावना
गंधही तीतच रुजू होता
रानही तीतच पिसे होते
पाखराच्या गुजारणात
समीरणहि दंग होते
वेड्या दोन त्या जीवास
काहीच न्हवते उमजेना
प्रेमवेडे दिवाणे सारे
अंतरीची प्रीत उमजेना
No comments:
Post a Comment