अंगणात माझ्या मनीच्या

अंगणात माझ्या मनीच्या
मी सडा शिंपिला होता,
किरणांनी त्यावर आपुला
बघ रंग सांडिला होता.

फुलांनी त्यावर आपुला
गंध ओतिला होता,
वाराही मग तोवर
सख्या स्तब्ध थांबला होता.

तुला बोलवाया सख्या मी
चंद्रास धाडीला होता,
चांदण्यांनी बघ त्याचा
कसा रथ हाकिला होता.

पाहताच तुला सख्या रे
मी नयनात कोंडीला होता,
शिंपल्यातला बघ मोती
मनी खाक जाहला होता.

मनी तुलाच वसवुनी मी रे
ओलांडीला उंबरा होता,
दारात प्राजक्ताने
तेंव्हा संसार मांडीला होता!!!!

...............वर्षा